Cztery lata temu Oakland Raiders byli na dnie. Nie mieli sezonu na plusie od dekady, zatrudniali właśnie siódmego trenera w ciągu dziesięciu lat. Po wprowadzeniu nowego CBA salary cap spadło i drużyny takie jak Raiders – z małą ilością młodego talentu za to z licznymi przepłaconymi weteranami, znalazły się w poważnych opałach. Jak to się stało, że dziś są na pierwszym miejscu AFC? O tym w obszernym tekście gościnnie opowie Wam Kamil Słonka, redaktor naczelny serwisu Raider Nation Polska. Zapraszam serdecznie do lektury – Krzysztof Krzemień, NFLBlog.pl
Z tegoż właśnie powodu dla wielu z nas, kibiców, najważniejszym z dowodzących jest wspomniany wcześniej generalny menedżer. To on zarządza budżetem, negocjuje kontrakty zawodników czy stara się pozyskiwać nowych, potrzebnych do dalszego rozwoju drużyny. Wszystko powinno odbywać się w porozumieniu z trenerem, który to przecież jest głównym dyrygentem drużyny sportowej.
Jak się domyślacie, felieton ten będzie dotyczył człowieka, który w kilka lat całkowicie odmienił oblicze jednej z drużyn National Football League. O kim mowa? O jednym z największych architektów drużyn NFL, byłym zawodniku oraz trenerze futbolu amerykańskiego – Reggim McKenzim, który od kilku lat stara się aby drużyna Oakland Raiders powróciła do panteonu najlepszych zespołów NFL.
Początki w Oakland Raiders
Reggie McKenzie został ściągnięty do drużyny z Kalifornii przez Marka Davisa, syna największej legendy Raiders, jednego z najbardziej zasłużonych ludzi dla NFL – Ala Davisa, po sezonie 2011. W tamtym roku Oakland Raiders zakończyli rozgrywki z bilansem 8-8, na trzecim miejscu w konferencji AFC West. Na tamten moment trenerem głównym zespołu był Hue Jackson (obecnie trener Cleveland Browns), koordynatorem ofensywnym był Al Sauders, natomiast defensywą dowodził Chuck Bresnahan.
Gwiazdami drużyny byli rozgrywający Carson Palmer, biegacze Darren McFadden oraz Michael Bush. Na skrzydłach pomagali im Darrius Heyward-Bey, Denarius Moore i Jacoby Ford. W defensywie brylowały takie nazwiska jak: Matt Giordano, Stanford Routt, Tommy Kelly czy Richard Seymour. Początki swoich karier mieli Tyvon Branch czy Lamar Houston.
Jak wiadomo w budowie drużyny NFL liczy się kilka kwestii. W każdym sporcie najważniejsze wydają się być pieniądze, ale amerykańskie ligi charakteryzują się również draftami. Tak więc jak zabrać się za budowę drużyny? Czyszcząc salary-cap, czyli pozbywać się największych niepotrzebnych kontraktów, oraz zdobywać jak najlepsze wybory w drafcie. Ta druga sprawa, dla wielu z nas, jest zaprzeczeniem idei sportu, ponieważ, kolokwialnie rzecz ujmując, trzeba przegrywać jak największą ilość spotkań, aby mieć szansę na jak najwyższe wybory.
Reggie McKenzie wymienił aż jedenastu starterów w porównaniu do sezonu 2011, postawił na nowych zawodników, którzy mieli wnieść świeżość w szeregi drużyny z Kalifornii. McKenzie nie spodziewał się wielkich efektów, ponieważ jest on znany z tego, że planuje swoje działania długofalowo. Najważniejsze jest to, aby przygotować grunt pod dalszy rozwój drużyny. Za zmianą kilku zawodników przyszła też zmiana trenera. Head coachem był teraz Dennis Allen, ofensywnym koordynatorem Greg Knapp, a defensywnym Jason Tarver. W wyniku działań transferowych Raiders zostali pozbawieni picków z dwóch pierwszych rund draftu. Czy to nie jest idealny grunt do tankowania – czyli umyślnego „spisania sezonu na straty”, aby w następnym sezonie mieć jak najlepsze wybory? Oczywiście, że tak.
Reggie McKenzie w jeden sezon sprawił, że Oakland Raiders dysponowali największą dostępną gotówką, którą mogli przeznaczyć na kontrakty. Awans z 29. na pozycję nr 1. to oczywisty wynik geniuszu nowego GM-a Raiders.
| Sezon | Total Cap | Salary Cap | Pozycja |
| 2011 | $126 153 967 | $2 778 967 | 29 |
| 2012 | $112 745 479 | $7 854 521 | 1 |
| 2013 | $121 534 233 | $6 252 808 | 14 |
| 2014 | $124 444 456 | $6 465 447 | 11 |
| 2015 | $137 071 838 | $14 800 918 | 5 |
| 2016 | $164 324 461 | $4 008 292 | 28 |
| 2017 | $124 640 836 | $34 637 456 | 15 |
| 2018 | $91 117 524 | $64 152 476 | 10 |
| 2019 | $65 929 681 | $89 340 319 | 16 |
| 2020 | $22 980 000 | $132 290 000 | 9 |
Sezon 2012 zakończył się bilansem 4-12. Raiders kolejny raz byli trzecią drużyną dywizji AFC West i nie zagrali spotkania w playoffs. Mieli jednak coś, co wydaje się być ważniejsze niż wynik poprzedniego sezonu, szczególnie, kiedy za cel mamy odbudowę potęgi, a nie tworzenie zespołu na jeden sezon. Mieli komfort posiadania ponadwymiarowej ilości wyborów w drafcie, co bardzo pomaga w przypadku długotrwałego budowania siły zespołu.
| Runda | Zawodnik | Pick | Pozycja |
| 1 | D.J. Hayden | 12 | DB |
| 2 | Menelik Watson | 42 | T |
| 3 | Sio Moore | 66 | LB |
| 4 | Tyler Wilson | 112 | QB |
| 6 | Nick Kasa | 172 | TE |
| 6 | Latavius Murray | 181 | RB |
| 6 | Mychal Rivera | 184 | TE |
| 6 | Stacy McGee | 205 | DT |
| 7 | Brice Butler | 209 | WR |
| 7 | David Bass | 233 | DE |
Jak widzicie, kilku z wymienionych zawodników nadal jest aktywnymi zawodnikami Raiders. DJ Hayden, Menelik Watson, Latavious Murray, Mychal Rivera oraz Stacy McGee. Najgorsze jest to, że Reggie McKenzie zdecydował się na wybór DJ Haydena, który – delikatnie rzecz ujmując – jest po prostu niewypałem, tzw. bustem.
Przed sezonem 2013 Reggie McKenzie kolejny raz zrobił roszady w wyjściowych formacjach. Tym razem jednak generalny menedżer Raiders przeszedł samego siebie, zmieniając aż szesnastu wyjściowych zawodników. W drużynie pokazały się takie nazwiska jak Charles Woodson, Rashad Jennings, Terrelle Pryor, Nick Roach, Kevin Burnett, Sio Moore czy Pat Sims.
Oakland Raiders kolejny sezon z rzędu notują bilans 4-12, tym razem zostając najgorszą drużyną dywizji AFC West. Jest to kolejna nadzieja na świetne picki i zejścia z wysokich kontraktów, których w drużynie nie zostało tak wiele.
Plan Reggiego McKenziego zaczyna działać
Sezon 2014 to pierwszy w pełni niezależny sezon, w którym Reggie McKenzie nie może bronić się decyzjami swoich poprzedników. Salary-cap zostało przygotowane pod rozwój drużyny, a Raiders znowu awansowali jeżeli chodzi o największe środki możliwe do wydania – tym razem o trzy pozycje, z miejsca 14 na 11.
| Sezon | Total Cap | Salary Cap | Pozycja |
| 2014 | $124 444 456 | $6 465 447 | 11 |
| 2015 | $137 071 838 | $14 800 918 | 5 |
| 2016 | $164 324 461 | $4 008 292 | 28 |
| 2017 | $124 640 836 | $34 637 456 | 15 |
| 2018 | $91 117 524 | $64 152 476 | 10 |
| 2019 | $65 929 681 | $89 340 319 | 16 |
| 2020 | $22 980 000 | $132 290 000 | 9 |
Był to też kolejny dobry draft w wykonaniu naszego GM-a. Właściwie, patrząc z perspektywy dnia dzisiejszego, możemy powiedzieć, że był to jeden z najlepszych draftów w historii jeżeli chodzi o rozwój oraz wpływ wybranych zawodników na rozwój drużyny.
| Runda | Zawodnik | Pick | Pozycja |
| 1 | Khalil Mack | 5 | LB |
| 2 | Derek Carr | 36 | QB |
| 3 | Gabe Jackson | 81 | G |
| 4 | Justin Ellis | 107 | DT |
| 4 | Keith McGill | 116 | DB |
| 7 | TJ Carrie | 219 | DB |
| 7 | Shelby Harris | 235 | DE |
| 7 | Jonathan Dowling | 247 | DB |
Jak widzicie sześciu zawodników z tego draftu to nadal aktywni gracze drużyny z Oakland, a co najmniej dwóch świadczy o sukcesie tego, co zapoczątkował Reggie McKenzie w sezonie 2012. GM Raiders wymienił aż dziewiętnastu starterów względem sezonu 2013, dodał genialnego linebackera oraz cichego rozgrywającego, który w trzecim sezonie gry wymieniany jest jako kandydat do nagrody MVP. Do drużyny trafiło też dwóch liniowych oraz dwóch zawodników broniących podania – którzy również dokładają cegiełki do tego, jak w tym momencie wyglądają Oakland Raiders.
Był to sezon, który dał kibicom Raiders wielkie nadzieje i rozpalił ich apetyty. Większość z nich to właśnie ten wybitny draft datuje jako przełom w drużynie. Wybór Khalila Macka i Dereka Carra to na pewno najlepsze decyzje z Draftu 2014 – patrząc z perspektywy dnia dzisiejszego, a wszystko wygląda tak, jakby miało być tylko lepiej.
Podczas tego sezonu nastąpiło kilka istotnych roszad kadrowych. Oakland Raiders w sezonie zwolnili Dennisa Allena, zatrudniając trenera pośredniego – Tonego Sparano. Zmienił się również koordynator ofensywy, którym został Greg Olson. Istotne dla rozwoju naszego rozgrywającego było ściągnięcie z Green Bay Packers Jamesa Jonesa, który zatęsknił za grą pod skrzydłami Reggiego McKenziego, podobnie jak zrobił to kilka lat wcześniej Charles Woodson, który powrócił do Raiders po przygodzie w drużynie Serowych.
Sezon ten zakończyliśmy najgorszym bilansem za czasów McKenziego. Wygraliśmy tylko trzy z szesnastu spotkań i ponownie okazaliśmy się najgorszą drużyną AFC West. Ponownie również mieliśmy coś, czego zazdrościło nam dwadzieścia siedem drużyn NFL. Czwarty pick w Drafcie 2015.
| Runda | Zawodnik | Pick | Pozycja |
| 1 | Amari Cooper | 4 | WR |
| 2 | Mario Edwards | 35 | DT |
| 3 | Clive Walford | 68 | TE |
| 4 | Jon Feliciano | 128 | G |
| 5 | Ben Heeney | 140 | ILB |
| 5 | Neiron Ball | 161 | OLB |
| 6 | Max Valles | 179 | OLB |
| 7 | Anthony Morris | 218 | OL |
| 7 | Andre Debose | 221 | WR |
| 7 | Dexter McDonald | 242 | CB |
Właściwie, możemy pominąć wszystkie wybory poza trzema pierwszymi rundami. Rewelacja draftu 2015 – Amari Cooper, to ciągle zawodnik, który jeszcze nie odpalił – na co liczą wszyscy kibice Oakland Raiders. Mario Edwards Jr pomimo problemów z kontuzjami ciągle jest zawodnikiem, którego powrotu wyczekują kibice z Black Hole. Clive Walford natomiast jest na ten moment podstawowym tight-endem, który godnie zastępuje Lee Smitha.
Patrząc na starterów z sezonu 2012, kiedy to McKenzie zasiadał po raz pierwszy w fotelu generalnego menedżera Oakland Raiders, tylko jeden zawodnik utrzymał się w pierwszym składzie, a był nim nie kto inny jak Marcel Reece. Drużyna jest w głównym stadium przebudowy. McKenzie dysponuje nowym trenerem Jackiem Del Rio, oraz koordynatorami formacji – Billem Musgravem (ofensywa) oraz Kenem Nortonem Jr (defensywa). Raiders są piątą drużyną w lidze jeżeli chodzi o pieniądze, które mogą wydać, co wykonali wręcz w książkowy sposób.
| Sezon | Total Cap | Salary Cap | Pozycja |
| 2015 | $137 071 838 | $14 800 918 | 5 |
| 2016 | $164 324 461 | $4 008 292 | 28 |
| 2017 | $124 640 836 | $34 637 456 | 15 |
| 2018 | $91 117 524 | $64 152 476 | 10 |
| 2019 | $65 929 681 | $89 340 319 | 16 |
| 2020 | $22 980 000 | $132 290 000 | 9 |
W tym sezonie do Raiders trafili tacy zawodnicy jak Michael Crabtree, Rodney Hudson czy Lee Smith. Formację defensywną zasilili między innymi Curtis Lofton oraz Malcolm Smith.
Apetyt rośnie w miarę jedzenia. Crabtree i Hudson to wielkie wzmocnienia ofensywy, natomiast Lofton i Smith to dobra pomoc dla osamotnionego Khalila Macka. Kibice Raiders mieli nadzieje na to, że ruchy kadrowe Reggiego McKenziego poprowadzą ich do pierwszego od 2002 roku sezonu, który zakończy się dodatnim bilansem. To jednak się nie stało. Oakland Raiders wygrali siedem z szesnastu spotkań i kolejny raz zajęli trzecie miejsce w dywizji AFC West.
Oakland Raiders dzisiaj
Sezon 2016 to prawdziwa petarda entuzjazmu kibiców Oakland Raiders. Wielkie ruchy kadrowe, które diametralnie odmieniły tą drużynę względem sezonu 2015. Szczególnie jeżeli chodzi o linię ofensywną. Nowe nazwiska w drużynie to między innymi: Sean Smith, Bruce Irvin, Reggie Nelson, Donald Penn czy Kelechi Osemele. Są to nazwiska z ugruntowaną pozycją w NFL i ściągnięcie ich za niezłe pieniądze to kolejny wyraz genialnych umiejętności negocjacyjnych Reggiego McKenziego. Dodatkowo generalny menedżer drużyny z Oak-Town zadziwił draftem.
| Runda | Zawodnik | Pick | Pozycja |
| 1 | Karl Joseph | 14 | S |
| 2 | Jihad Ward | 44 | DE |
| 3 | Shilique Calhoun | 75 | DE |
| 4 | Connor Cook | 100 | QB |
| 5 | DeAndre Washington | 143 | RB |
| 6 | Cory James | 194 | OLB |
| 7 | Vadal Alexander | 234 | G |
Wiele z tych wyborów było dla kibiców zaskoczeniem. Właściwie, to ze świecą można było szukać kibica Raiders, który tydzień po drafcie był zadowolony z tych zawodników, na których zdecydował się Reggie McKenzie wraz z Jackiem Del Rio. Wszystko wskazuje na to, że te ciche wybory powoli rozwijają się w drużynie i po dziesięciu spotkaniach sezonu można powiedzieć, że picki te przyniosą kibicom Raiders wiele radości. Na pewno nie tak dużo jak zawodnicy z draftu 2014, ale nie można co dwa lata trafiać w dziesiątkę z draftem, tak jak zrobił to Reggie McKenzie trzy drafty wcześniej.
Dalsze losy Reggiego McKenziego
Ciężko przewidzieć kiedy generalny menedżer Oakland Raiders stwierdzi, że zakończył swoją misję w Oakland. Czy będzie to awans do play-offs? A może wejście do Super-Bowl? Tego nie wie nikt. Na ten moment Reggie McKenzie ma przed sobą ważne decyzje dotyczące przedłużenia kontraktów. W 2018 roku kończą się kontrakty między innymi Dereka Carra oraz Khalila Macka. Ważnymi zawodnikami będą również Gabe Jackson, Justin Ellis czy Reggie Nelson. Rok wcześniej kontrakty Malcolma Smitha, Lataviousa Murraya oraz Denico Autryego czy Menelika Watsona również powinny być priorytetowe.
| Sezon | Total Cap | Salary Cap | Pozycja |
| 2017 | $124 640 836 | $34 637 456 | 15 |
| 2018 | $91 117 524 | $64 152 476 | 10 |
| 2019 | $65 929 681 | $89 340 319 | 16 |
| 2020 | $22 980 000 | $132 290 000 | 9 |
Możemy więc spodziewać się, że Raiders w najbliższym czasie opierać się będą głównie o wzmocnienia z draftu, ze względu na utrzymanie bardzo ważnych kontraktów. To jednak wcale nie oznacza, że to koniec planu Reggiego McKenziego. Oakland Raiders pną się do góry co powoduje, że coraz więcej zawodników ma ochotę zagrać w barwach Silver and Blacks. Jak wiadomo pieniądze grają główną rolę, jednak jeszcze kilka lat temu nie do pomyślenia byłoby, aby Raiders walczyli o topowych wolnych agentów. Teraz, kiedy drużyna zarządzana jest w niemalże doskonały sposób, atmosfera w szatni jest coraz lepsza – Raiders już nie odstraszają.
Na ten moment nie możemy powiedzieć na jakim etapie jest Reggie McKenzie, ma przecież dopiero 53 lata, więc może pozostać w NFL jeszcze przez długi czas. Mam wrażenie jednak, że McKenzie nie powie ostatniego słowa dotąd, aż nie przyniesie drużynie z Oakland zwycięstwa w Super Bowl, które właściciel Raiders – Mark Davis, w 100% zadedykuje swojemu ojcu – Alowi Davisowi.
O autorze: Kamil Słonka pisze o sobie: „Destyluję rap z Kaliforni. Autor portalu o Oakland Raiders. Redaktor na stronie NFL24.pl. Kibic Boston Celtics. Psychofan Cama Newtona i Allena Iversona.” Na Twitterze wypowiada się jako @kamilslonka.