Za nami trzydniowy draft. Każda drużyna jest pewna, że wybrała właściwych zawodników, którzy w ciągu dwóch lat zawojują NFL. Rzeczywistość jest bardziej brutalna. Żaden GM w NFL, nawet Bill Belichick, nie jest lepszy w ocenianiu talentu. Oczywiście zawodnik wybrany z #1 będzie średnio znacznie lepszy od tego wziętego z #100, ale jeśli damy Billowi Belichickowi sto kolejnych #1 to wybierze zawodników o podobnej wartości jak każdy inny GM w NFL dysponujący setką wyborów #1.
To gdzie Belichick bije innych GM-ów na głowę, to kreowanie dodatkowych wyborów za pomocą wymian. Mechanizm wymian omówiłem kilka lat temu, przypomnę jedynie, że drużyny, które są przekonane, że „ich gość” nie dotrwa do miejsca, w którym wybierają, są skłonne oddać kilka niższych wyborów za jeden wyższy („handlują w górę”).
Jak ocenić wartość wymienionych wyborów? Z pomocą przychodzą nam dwie tabele. Jedna, stworzona przez Jimmiego Johnsona, twórcę potęgi Dallas Cowboys w latach 90-tych, przypisuje arbitralne wartości kolejnym wyborom. Kluczem, którym posługiwał się Johnson było „bo tak”, zwane również metodą „na czuja”. Jednak przez lata drużyny się nią posługiwały, bo nie było niczego lepszego.
W ostatnich latach popularność zyskuje alternatywna tabela Chase’a Stuarta. Pierwsza wersja powstała dla Pro Football Focus, ale obecna to już przedsięwzięcie Stuarta pod własną marką. Stuart posłużył się w niej średnią wartością danego wyboru, biorąc za punkt wyjścia wskaźnik AV (Approximate Value, Przybliżona Wartość) Pro Football Reference, który przedstawia przybliżoną liczbową wartość zawodnika w karierze.
Stuart dowiódł, że tabela Johnsona przywiązuje zbyt dużą wagę do pierwszych wyborów w drafcie, a zbyt małą do tych ze środka, zwłaszcza rund 2-4. Przy obecnym CBA okazuje się, że wartość debiutantów jest jeszcze wyższa niż w modelu Stuarta, co zresztą pokazał na swojej stronie sam autor tej metody.
Jak ocenić czy wymiana była dobra? Najlepiej oczywiście sprawdzić po kilku latach, czy zawodnik dla którego zahandlowano w górę był tego wart. Ale w momencie wymiany tego nie wiemy. Możemy jedynie policzyć wartość wyborów oddawanych i otrzymywanych. W 2015 r. Bill Barnwell policzył, że Bil Belichick od początku swojej kadencji wykreował w ten sposób wartość odpowiadającą #1, #2 i #19 w sumie. Albo #99 w każdym drafcie, w którym brał udział. Dziś ocenię każdą wymianę z trzech dni draftu 2019.
Najpierw kilka informacji jak będę to robił:
1. Podaję uczestników wymiany i numery pozyskanych wyborów.
2. Następnie obliczam wynik netto wg tabeli Chase’a Stuarta (CS) i Jimmiego Johnsona (JJ). Drużyna, którą przy tym wymieniam to drużyna, która zyskała. Np. w wymianie PIT-DEN wynik netto DEN 11,8 (CS), DEN 125 (JJ) oznacza, że Broncos zyskali 11,8 punkta netto wg tabeli Stuarta i 125 wg tabeli Johnsona. Steelers analogiczną wartość stracili.
3. Nie biorę pod uwagę wymian, gdzie elementem był zawodnik, jedynie te, gdzie właściciela zmieniły wybory (transfer Josha Rosena omawiam osobno na końcu). Nie analizuję również wymian z 2018 r., w których przedmiotem były wybory w drafcie 2019.
4. Wybory na kolejne lata szacuję na podstawie power rankingu na stronie NFL.com. Nie jest to idealne rozwiązanie, ale na czymś się trzeba oprzeć 🙂
Ciekawostka: Los Angeles Chargers to jedyna drużyna w NFL, która nie wymieniła żadnego wyboru w czasie draftu. Nie mieli też żadnego wyboru kompensacyjnego i dokonali siedmiu wyborów, po jednym w każdej rundzie na „swoim” miejscu. [EDIT: Drugą drużyną, która nie handlowała w dniu draftu byli Houston Texans, z tym że na ich wybory wpłynęły wymiany dokonane wcześniej, więc LAC są jedyną drużyną, która wybierała wyłącznie na miejscach przyznanych „z urzędu”]
Pittsburgh Steelers – Denver Broncos
PIT: #10 (LB Devin Bush)
DEN: #20 (TE Noah Fant), #52 (oddany do CIN), 3. runda 2020 (#79)
Wynik netto: DEN 11,8 (CS), DEN 125 (JJ)
Komentarz: Steelers desperacko potrzebowali następcy Ryana Shaziera. Bush to podobno starter typu „plug & play”, ale oddali całkiem sporo – model CS ocenia, że Broncos dostali netto odpowiednik #36, czyli czwartego wyboru drugiej rundy. Była to najbardziej jednostronna wymiana całego draftu wg CS.
Green Bay Packers – Seattle Seahawks
GB: #21 (DB Darnell Savage)
SEA: #30 (oddany do NYG), #114 (oddany do MIN), #118 (oddany do NE)
Wynik netto: SEA 6,3 (CS), GB 56 (JJ)
Komentarz: Przez lata Packers podchodzili konserwatywnie do free agency i draftu, przede wszystkim chroniąc wybory. Pod wodzą nowego GM-a, Briana Gutekunsta, byli agresywni na wolnym rynku i ostro handlowali w górę w czasie draftu. Z kolei Seahawks przede wszystkim starali się rozmnożyć swoje wybory. Tu mamy ciekawy przypadek, gdzie model CS ocenia, że na wymianie zyskali Seahawks, a JJ lepiej ocenie Packers. Nie jest to rzadkie, ale tak zdecydowana rozbieżność jest jednak nieczęsta.
Philadelphia Eagles – Baltimore Ravens
PHI: #22 (OT Andre Dillard)
BAL: #25 (WR Marqiuse Brown), #127 (CB Iman Marshall), #197 (QB Trace McSorley)
Wynik neto: BAL 4 (CS), PHI 2,4 (JJ)
Komentarz: Ravens zeszli trzy miejsca niżej, a i tak wzięli pierwszego WR w drafcie. Oba modele oceniają wymianę jako dość zbliżoną wartością, 4 pkt. u CS to końcówka czwartej rundy, 2,4 u JJ to początek siódmej – przy wymianie w pierwszej rundzie to groszowe sprawy.
Washington Redskins – Indianapolis Colts
WAS: #26 (EDGE Montez Sweat)
IND: #46 (oddany do Browns), druga runda 2020 (#35)
Wynik netto: IND 8,1 (CS), IND 280 (JJ)
Komentarz: Colts, zespół z największymi luzami pod salary cap w NFL, nie byli agresywni we free agency ani w drafcie. Wypisali się z pierwszej rundy, obstawiając, że Redskins będą za rok bardzo słabi. Jednak nawet jeśli Dwayne Haskins/Case Keenum wprowadzą ekipę ze stolicy do playoffów i przyszłoroczny wybór zmieni się w #52, Colts i tak zyskają na czysto odpowiednik wyboru kompensacyjnego w 3. rundzie. Jeśli Redskins faktycznie będą trzecią najsłabszą drużyną NFL w 2020, to ta wymiana była najbardziej jednostronną w tym roku w modelu JJ.
New York Giants – Seattle Seahawks
NYG: #30 (CB Deandre Baker)
SEA: #37 (oddany do CAR), #132 (S Ugochukwu Amadi), #142 (LB Ben Burr-Kirven)
Wynik netto: SEA 5,2 (CS), NYG 15 (JJ)
Komentarz: Seattle dalej rozmnażali wybory. Według JJ wymiana właściwie na remis, ale CS przyznał Seahawks #101 netto. Widać, że w Seattle korzystają raczej z tabeli bliższej CS, bo to druga wymiana, którą wg JJ przegrali.
Atlanta Falcons – Los Angeles Rams
ATL: #31 (OT Kaleb McGary), #203 (WR Marcus Green)
LAR: #45 (oddany do NE), #79 (DB David Long)
Wynik netto: LAR 3,7 (CS), LAR 34,8 (JJ)
Komentarz: Mistrzowie NFC to kolejny zespół, który wypisał się z pierwszej rundy. Wybory na końcu pierwszej rundy są o tyle cenne, że przy dość skromnym kontrakcie dają opcję piątego roku. Tym dziwniejsza stosunkowo skromna rekompensata, którą pozyskali.
Jacksonville Jaguars – Oakland Raiders
JAX: #35 (OT Jawaan Taylor), #140 (RB Ryquell Armstead), #235 (DT Dontavius Russell)
OAK: #38 (oddany do BUF), #109 (oddany do IND)
Wynik netto: OAK 1 (CS), OAK 10 (JJ)
Komentarz: Raiders mieli największy kapitał draftowy na starcie i aktywnie uczestniczyli w wymianach. #235 jest uważany przez nasze modele za bezwartościowy, stąd wymiana wyszła praktycznie na zero.
Carolina Panthers – Seattle Seahawks
CAR: #37 (OT Greg Little)
SEA: #47 (DB Marquise Blair), #77 (oddany do Patriots)
Wynik netto: SEA 5,4 (CS), SEA 105 (JJ)
Komentarz: Seattle dalej rozmnażają wybór #21. W sumie za #21 dostali #30, #47, #64, #114, #120,#132, #142 i #204. To 31,6 pkt netto wg CS (#2 i #183 netto) i 724,8 wg JJ (#25 i #217 netto). Jon Schneider był w tym drafcie bardziej Belichickowy od Belichicka, a Seahawks byli w tym roku drużyną z największym pozyskanym draftowym kapitałem netto.
Buffalo Bills – Oakland Raiders
BUF: #38 (OT Cody Ford)
OAK: #40 (DB Trayvon Mullen), #158 (Oddany do DAL)
Wynik neto: OAK 2,1 (CS), OAK 8,2 (JJ)
Komentarz: Mało spektakularna wymiana, ale Mike Maycock i Jon Gruden konsekwentnie mnożyli kapitał. Czy potrafili z niego skorzystać to osobna dyskusja.
Denver Broncos – Cincinnati Bengals
DEN: #42 (QB Drew Lock)
CIN: #52 (TE Drew Sample), #125 (DT Renell Wren), #182 (RB Trayveon Williams)
Wynik netto: CIN 4 (CS), DEN 34,4 (JJ)
Komentarz: John Elway podobno znalazł quarterbacka przyszłości. Znowu. Poświęcił na niego kapitał odpowiadający #22 w drafcie wg CS. Patrząc po wymianach wygląda na to, że Elway używa tabeli Johnsona. Czy Drew Lock stanie się kolejnym nieudanym pomysłem Elwaya?
New England Patriots – Los Angeles Rams
NE: #45 (CB Joejuan Williams)
LAR: #56 (oddany do KC), #101 (oddany do NE)
Wynik netto: LAR 3,8 (CS), NE 14 (JJ)
Komentarz: Patriots mieli przed draftem aż 12 wyborów, więc nie zmieściliby wszystkich w składzie, nawet tym 90-osobowym. Dlatego nietypowo dla siebie raczej konsolidowali wybory handlując w górę. Ciekawostką jest wybór #101, który w kolejnej wymianie do nich wrócił.
Cleveland Browns – Indianapolis Colts
CLE: #46 (CB Greedy Williams)
IND: #49 (LB Ben Banogu), #144 (S Marvell Tell III)
Wynik netto: IND 2,6 (CS), IND 4 (JJ)
New Orleans Saints – Miami Dolphins
NO: #48 (OL Erik McCoy), #116 (oddany do TEN)
MIA: #62 (oddany do ARI), #202 (WR Isaiah Prince), druga runda 2020 (#63)
Wynik netto: MIA 3,1 (CS), MIA 88,6 (JJ)
Komentarz: Jeśli Saints nie wejdą do Super Bowl przewaga Miami w tej wymianie będzie jeszcze większa. Warto zwrócić uwagę, że #62 był częścią paczki za Josha Rosena.
Kansas City Chiefs – Los Angeles Rams
KC: #56 (WR Mecole Hardman)
LAR: #61 (DB Taylor Rapp), #167 (oddany do PHI)
Wynik netto: LAR 1,4 (CS), KC 23,4 (JJ)
Komentarz: Jak widać Rams nie korzystają z modelu Johnsona.
Los Angeles Rams – Tampa Bay Buccaneers
LAR: #70 (RB Darrell Henderson)
TB: #94 (DB Jamel Dean), #99 (S Mike Edwards)
Wynik netto: TB 3,5 (CS), LAR 12 (JJ)
Komentarz: Bucs też wolą model CS
Detroit Lions – Minnesota Vikings
DET: #81 (DB Will Harris)
MIN: #88, #204 (oba oddane do SEA)
Wynik netto: MIN 0,2 (CS), DET 25,2 (JJ)
Komentarz: Domyślam się, że Vikings nie widzieli nikogo ciekawego w tej okolicy, ale i tak dostali marną rekompensatę.
New England Patriots – Chicago Bears
NE: #87 (RB Damien Harris)
CHI: #162 (oddany do MIN), 4. runda 2020 (#134)
Wynik netto: NE 0,6 (CS), NE 89,4 (JJ)
Komentarz: Zaskakująco słaba wymiana dla Bears. Zakładam, że Patriots będą mieli ostatni „normalny” wybór 4. rundy i że NFL znów przyzna aż 7 wyborów kompensacyjnych 3. rundy. Nie spełnienie tych warunków sprawi, że Bears powinni wyjść na lekki plus, ale Belichick potrafi wygrać wymiany nawet kiedy konsoliduje wybory.
Seattle Seahawks – Minnesota Vikings
SEA: #88 (LB Cody Barton), #209 (DT Demarcus Christmas)
MIN: #92 (oddany do NYJ), #159 (oddany do NE)
Wynik netto: MIN 1,4 (CS), MIN 2 (JJ)
New York Jets – Minnesota Vikings
NYJ: #92 (OT Chuma Edoga)
MIN: #93 (oddany do BAL), #217 (CB Kris Boyd)
Wynik netto: MIN 0,2 (CS), MIN 0,6 (JJ)
Baltimore Ravens – Minnesota Vikings
BAL: #93 (WR Miles Boykin)
MIN: #102 (RB Alexander Mattison), #191 (S Marcus Epps), #193 (T Olisaemeka Udoh)
Wynik netto: MIN 1,7 (CS), BAL 6,8 (JJ)
Komentarz: Zwróćcie uwagę jak konsekwentnie Vikings cofali się w 3. rundzie. #81 -> #88 -> #92 -> #93 -> #102. Wygenerowali w tych wymianach 3,5 punktu wg CS, czyli #132 netto. Wg JJ stracili 29,4 pkt, czyli #155 netto. Taki sobie efekt, jak na tyle wymian.
Los Angeles Rams – New England Patriots
LAR: #97 (OT Bobby Evans), #162 (oddany do NE)
NE: #101 (OT Yodny Cajuste), #133 (QB Jarrett Stidham)
Wynik netto: NE 1 (CS), NE 23,5 (JJ)
Komentarz: Kolejna z całej serii wymian między uczestnikami Super Bowl 2019. Czy zapamiętamy ją jako tą, która pozwoliła Patriots wybrać następcę Brady’ego? Wątpliwe, ale kto wie? 🙂
Cincinnati Bengals – San Francisco 49ers
CIN: #104 (QB Ryan Finley)
SF: #110 (P Mitch Wishnowsky), #183 (OT Justin Skule)
Wynik netto: SF 1,1 (CS), SF 6,2 (JJ)
New Orleans Saints – New York Jets
NO: #105 (CB Chauncey Gardner-Johnson)
NYJ: #116, #168 (oba oddane do TEN)
Wynik netto: NYJ 1,3 (CS), NYJ 2,2 (JJ)
Komentarz: Saints oddali za #105 minimalnie więcej kapitału, niż Bengals za #104.
Indianapolis Colts – Oakland Raiders
IND: #109 (S Khari Willis)
OAK: #129 (CB Isaiah Johnson), #135 (oddany do ATL)
Wynik netto: OAK 2,4 (CS), OAK 5,5 (JJ)
Komentarz: A #109 kosztował Colts więcej, niż #104 CIN i #105 NO.
Atlanta Falcons – Detroit Lions
ATL: #111 (CB Kendall Sheffield)
DET: #117 (DE Austin Bryant), #186 (RB Ty Johnson)
Wynik netto: DET 1 (CS), DET 5 (JJ)
Minnesota Vikings – Seattle Seahawks
MIN: #114 (G Dru Samia)
SEA: #120 (WR Gary Jennings), #204 (RB Travis Homer)
Wynik netto: SEA 0,4 (CS), MIN 2,2 (JJ)
Komentarz: Ostatnia część wielkiego rozmnażania #21 przez Seattle.
Tennessee Titans – New York Jets
TEN: #116 (S Amani Hooker), #168 (LB D’Andre Walker)
NYJ: #121 (TE Trevon Wesco), #157 (LB Blake Cashman)
Wynik netto: NYJ 0,2 (CS), TEN 5,6 (JJ)
Los Angeles Rams – New England Patriots
LAR: #134 (DT Greg Gaines), #243 (S Nick Scott)
NE: #162 (oddany do MIN), #167 (oddany do PHI)
Wynik netto: NE 0,8 (CS), NE 12,2 (JJ)
Komentarz: Ostatnia z serii wymian między Rams i Pats. W sumie wygranymi byli Rams wg CS (2 pkt, #166 netto) i Patriots wg JJ (51,7, #121 netto).
Atlanta Falcons – Oakland Raiders
ATL: #135 (DE John Cominsky)
OAK: #137 (TE Foster Moreau), #230 (DE Quinton Bell)
Wynik netto: ATL 0,1 (CS), ATL 1 (JJ)
Komentarz: Według obu modeli #230 jest bezwartościowy, stąd Falcons wygranymi tej wymiany.
Cincinnati Bengals – Dallas Cowboys
CIN: #136 (C Michael Jordan)
DAL: #149 (oddany do OAK), #213 (S Donovan Wilson)
Wynik netto: CIN 0,1 (CS), 0 (JJ)
Komentarz: Najbardziej „zrównoważona” wymiana dnia.
Oakland Raiders – Dallas Cowboys
OAK: #149 (WR Hunter Renfrow)
DAL: #158 (CB Michael Jackson), #218 (RB Mike Weber)
Wynik netto: 0 (CS), DAL 0,6 (JJ)
New England Patriots – Minnesota Vikings
NE: #159 (DE Byron Cowart)
MIN: #162 (LB Cameron Smith), #239 (WR Dillon Mitchell)
Wynik netto: NE 0,1 (CS), NE 1,2 (JJ)
New England Patriots – Phildelphia Eagles
NE: #163 (P Jake Bailey)
PHI: #167 (QB Clayton Thorson), #246 (oddany do IND)
Wynik netto: NE 0,2 (CS), NE 1,6 (JJ)
Komentarz: Ciekawa nie tyle wymiana, co wybór. Pats handlują w górę po puntera (!), mimo że w marcu podpisali nową umowę z Ryanem Allenem (co prawda tylko 100 tys. gwarantowane). Do tego Bailey jest prawonożny, więc jeśli zagra w sezonie zasadniczym byłby to pierwszy prawonożny punter za kadencji Belichicka w Nowej Anglii.
Denver Broncos – Carolina Panthers
DEN: #187 (WR Juwan Winfree)
CAR: #212 (OT Dennis Daley), #237 (WR Terry Godwin)
Wynik netto: DEN 0,8 (CS), DEN 10 (JJ)
Komentarz: Wymiana stosunkowo niekorzystna dla Panthers. Najwyraźniej nie mieli już nikogo z „draftowymi” ocenami i chcieli „zaklepać” jakichś priorytetowych wolnych agentów.
Seattle Seahawks – Jaksonville Jaguars
SEA: #236 (WR John Ursua)
JAX: 6. runda 2020 (#195)
Wynik netto: JAX 1 (CS), JAX 13,4 (JJ)
Transfer Josha Rosena
Najważniejsza wymianą z udziałem gracza był transfer QB Josha Rosena z Arizony Cardinals do Miami Dolphins. Rok temu w Phoenix wydali na niego #10, a licząc koszt pozyskania tego wyboru w wymianie to wręcz #4 i #195 (26,8 pkt wg CS). Odzyskali #62 i 5. rundę 2020 (#139), czyli 11,5 pkt. To zaledwie 43% zainwestowanego kapitału. Co więcej Rosen będzie ich kosztował 8,16 mln w martwych dolarach pod salary cap. Jednak po wybraniu Kylera Murraya z #1 wiadomo było, że epoka Rosena dobiega końca.
Dolphins pozyskali dość tanio utalentowanego zawodnika, który trafił w fatalną sytuację. Nieudolny sztab trenerski i kompletna ruina w linii ofensywnej na pewno przyczyniły się do słabego debiutanckiego sezonu Rosena. W Miami zapłacą mu w sumie 6,2 mln w trzy lata, co jest atrakcyjną ceną nawet za średniej klasy zmiennika. Jeśli Rosen pokaże coś więcej niż średniej klasy zmienik (niewykluczone), to Miami trafili na fantastyczną promocję. Przypomnę, że Ryan Fitzpatrick dostanie 5,5 mln tylko za najbliższy sezon.
Zostań mecenasem bloga:
